Hoe Eveline een zaadje had gepland.
In mei 2020 mocht ik 1 van mijn eigen ontworpen tiny huizen afleveren bij een klant. Het was een bijzondere ervaring. Niet enkel omdat er een kraan van 75 meter bij te pas kwam om het tiny huis over het huis en in de tuin te plaatsen maar ook omdat het een speciaal huisje was. Eveline (naam is fictief) was een jonge vrouw met motorische beperkingen en verbleef in een centrum voor begeleid wonen. Ze had behoefte aan meer privacy echter alleen in een appartement in de stad gaan wonen dat zou niet lukken. Een aangepast tiny huis zou de oplossing zijn!
Samen met de coördinator ben ik aan het tekenen gegaan. Voor haar zou alles beneden moeten zijn en niet teveel opstapjes. De keuken was iets minder belangrijk maar wel een ruime plek om te zitten en een bed waarin je gemakkelijk in en uit kon stappen.
In 2020 was ik zelf nog niet bezig met zorg units en was de huidige regelgeving er nog niet. Het huisje dat we daar afgeleverd hebben is gebouwd volgens de klassieke tiny huis hoogte nl 4 meter.
Dit verhaal heeft me toen hard geraakt. Het was een hartverwarmend moment de moment dat Eveline voor het eerst haar huisje zag komen aanrijden en ze de sleutels overhandigd kreeg van de coördinator. Tranen van geluk vloeiden. Op dat moment denk je aan 1 ding. Eveline, we gaan je huisje veilig installeren zodat jij tenvolle kan genieten van waarschijnlijk één van de mooiste kado's die je in je leven gekregen hebt.
Dat huisje, dat beeld, dat gevoel, dat hartverwarmend moment is de basis van de creatie van mijn huidige zorgunit 'Silence'. Een plek waar je in stilte jezelf kan ontdekken en herstellen.
Mijn grote dankbaarheid gaat uit naar de Ark die dit project heeft mogelijk gemaakt en waarschijnlijk zonder het te weten iets in mij geraakt heeft.
In het leven wijst altijd je hart de weg. Zowel de pijnlijke versie als de verwarmde versie.
Cathy Camertijn
