Lees hoe mijn werkplek in haar eigenheid kwam
Op 23 februari 2021 kocht ik deze plek. Het was in een verwaarloosde staat met een afgebrande chalet, dode bomen, en afval, maar de charme van de waterput en de vijver hadden direct mijn hart veroverd. Ik kon er doorheen kijken en voelen dat dit de plek was waar ik wilde leven en werken. Toch duurde het twee jaar voordat ik daadwerkelijk begon te werken aan de transformatie van deze plek tot wat het nu is: een Oase van Rust (lancering website 2024).
Een volgende stap die ik genomen heb, na de opkuis, is om van deze plek een demo plek te maken. Zo kwam de Harmony bij mij staan en gebruikte ik deze als buro, klantengesprekken en kijkdagen. Echter om hier een echte demo van te maken, had ik nog heel wat werk te doen in de tuin. Maar de eerlijkheid gebied. Ik had nog nooit in mijn leven zo een tuin moeten onderhouden.
In maart, midden tijdens Batibouw, werd ik plotseling opgenomen in het ziekenhuis vanwege een longvliesontsteking en longontsteking. Dit was een krachtige wake-up call en een genezende ervaring tegelijkertijd. Achter de computer zitten was bijna onmogelijk, maar buiten in de tuin werken was waar ik wilde zijn. Zonder een vast plan begon ik met het opruimen van de herfstbladeren. Dat was de enigste stap die ik zelf kon zetten en die ik op dat moment kon. Hierdoor werd de schoonheid van de plek weer zichtbaar. Zo begonnen de eerste creaties en vormen organisch en intuïtief te ontstaan. Stenen verhuisden van de ene kant naar de andere om nieuwe vormen te creëren. Hierdoor kwam ik opnieuw in contact met mijn eigen zielsenergie en creatiekracht.
Ik heb de voorbije maanden niet enkel gewerkt aan de inrichting van mijn omgeving maar ook een beetje achterstallig onderhoud van mijn tiny huis afgewerkt. Hmmm, is er een link met mijn gezondheid te leggen.? Hoeveel tijd steken we in een goed onderhoud? Of schieten we enkel in actie wanneer er echte problemen zijn?
Zo heb ik mijn afvoersysteem laten afwerken en mijn tiny huis afgespoten en herschilderd. Alles ziet er mooi uit en stroomt correct weg. Resultaat: geeft een goed gevoel en ik ben fier op mezelf want elke dag leef en werk in de resultaten van mijn creaties.
Urenlang werkte ik buiten en vond opnieuw helderheid en focus. Maar ik miste nog steeds een bepaalde vurigheid, en mijn daadkracht leek minder. Hoewel het moeilijk was om deze nieuwe versie van mezelf te accepteren, bracht het me andere waardevolle inzichten:
- Als je het einddoel niet ziet of kent, begin met een stap die je zelf kan zetten.
- Het aanleren van nieuwe vaardigheden verrijkt je persoonlijkheid
- Soms kan het innerlijke vuur je weghouden van de natuurlijke stroom van het leven. Vertraag en volg de natuurlijke timing
- Creatief bezig zijn voedt de balans tussen hoofd en hart. De erkenning geef je aan jezelf.
-Werk aan je gezondheid: zuiver jezelf, geen alcohol meer, wegwerken van saboterende en niet zelfliefde bevorderende copingsmechanismes
Ondertussen ging Hasta La Vista Tiny Home verder, en voelde ik dat er een verandering op komst was, hoewel ik niet precies wist wat. Wat ik wel wist, was dat ik een bepaalde richting wilde inslaan en me nog meer wilde inzetten voor projecten met een sociaal-maatschappelijke impact, evenals voor inspiratie naar de community toe. Hier echt voor kiezen, had gevolgen op mijn manier van werken en het product zelf. De afgelopen maanden werden er keuzes gemaakt en stappen gezet, op een organische manier zonder actieve zoektocht verscheen het nieuwe. Hartcreatie heeft haar eigen tijd.
Nu voel ik dat de tijd rijp is om naar buiten te treden en te laten zien waar deze transformatie toe heeft geleid. Net zoals mijn plek zijn eigenheid heeft gevonden, heeft ook Hasta La Vista Tiny Home haar eigen identiteit verder ontwikkeld. Ik ben benieuwd hoe jij deze transformatie ervaart. Laten we samen impact maken. Volg mijn communicatie de komende weken. Het zal iets meer zijn dan anders.
Met vriendelijke groet,
Cathy
